Science and Spirituality

Gedurende duizenden jaren heeft het joodse volk over deze planeet gezworven als een ongemakkelijke gast, geïnspireerde bewondering, jaloezie, verachting, haat en liefde. Geen andere beschaving heeft zoveel vitaliteit en wil om te overleven laten zien. Ze heeft honderden generaties van voorspoed en tegenslag overleefd, achteruitgang en glorie, inclusief ettelijke en mislukte pogingen door anderen om ze te vernietigen. Maar uiteindelijk, toen de joden een nieuw land hebben verworven en welvaart ter compensatie voor hun diaspora, nu dat ze een niveau van comfort en welzijn hebben bereikt, nu dienen zich een aantal onontkoombare vragen aan;

Brengt het joodse volk goedheid in de wereld?
Worden zij aangespoord door vooruitgang en creativiteit, of door terugkomende drang om te overheersen en alle anderen te verwerpen?
Zoeken zij eigenbelang met volledige veronachtzaming voor degenen die zij goyim noemen, of zien zij zichzelf als gidsen die volgens een morele plicht regeren om goedheid in de wereld te brengen?

Wij, joden voor rael, hebben geluisterd naar deze stemmen die van binnen en buiten uit komen. Sommige van deze stemmen zijn bedreigend en sommige zijn met goede intentie, maar allen liggen ten grondslag aan de identiteitscrisis dat een effect heeft op onze mensen. In het licht van de legendarische joodse koppigheid en overvloedige demonstraties van wat kan worden beschouwd als een bewijs van onwilligheid om lief te hebben en te luisteren naar wijsheid, vragen wij openlijk: verdienen joden, als volk, om nog langer te leven?

Twee koninkrijken:
Joden zijn opgedeeld in twee groepen die onevenredig zijn qua omvang:
1) "oude stoffige joden," de grootste groep, bestaat uit joden die geloven dat hun joodse identiteit afhankelijk is van het behoud van een stel folkloristische atavismen: het besnijden van de voorhuid van kleine mannen, het voortdurende herhalen van dezelfde protohistorische gebeden, en zich overgeven aan familie verstikkende tijdverdrijven. Hoewel sommige van deze activiteiten kunnen worden beschouwd als de legitieme culturele/religieuze uitingen van een volk, joden zijn niet zomaar mensen. Zij zijn het uitverkoren volk en dus moeten ze het beter doen.
2) echte joden: deze tweede groep is samengesteld uit mensen die begrijpen dat hun joodsheid een noodzaak impliceert om zich op voorbeeldige wijze te gedragen, als een licht voor alle landen op alle momenten, in alle opzichten, en naar menselijke gelijkheid.
Zou de eerste groep zegevieren, dan zal het joodse volk voor niets hebben geleden en rivieren van tranen vergoten. Noch zullen zij bijzondere aandacht of gunsten verdienen, inclusief de toekenning van het land van palestina. Israël zou dan verdwijnen, niet door een aanval van haar buren maar door de implosie van haar eigen metabolisme: ‘’wat aan u als uitverkoren volk werd gegeven, zal u worden afgenomen als u besluit tevreden te zijn met normaliteit!’’
Zoals het spreekwoord zegt: ‘’u mag uw cake niet zomaar hebben en opeten”. En zoals de elohim, onze scheppers, jahwe zelf zou kunnen zeggen: ‘’u mag uw mijn land niet hebben als u zich niet gedraagt als mijn volk, voorbeeldig en liefdevol.

Zou de tweede groep zegevieren, dan is er nog steeds hoop dat we een beter israël, een beter midden-oosten en boven alles een betere wereld kunnen bouwen. Dan zullen de grootste voltooiingen bloeien. De aarde en de hemelen zullen worden verblijd met een nieuwe ongekende parade. Terwijl alle landen een rol te vervullen hebben in dit wederzien, hebben de joden een bijzondere taak. Ondanks hun slechte prestaties van de laatste tijd, hebben wij, joden voor rael, nog steeds het geloof dat ons glorierijke volk in goedheid, vrijgevigheid en het meest volleerde humanisme zal verrijzen, voordat het te laat is.